Pomnij, o Panno Święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie, że nigdy nie słyszano, aby, gdy się Polska w potrzebie pod Twoją opiekę uciekała, Twego wspomożenia błagała, od Ciebie opuszczona była.

Taką ożywieni ufnością, o cudowna Panno Częstochowska, Naród Polski do stóp Twoich przypada i błagalne wznosi ku Tobie wołanie.

Królowo Korony Polskiej, Królestwa swego strzeż! Od Wschodu do Zachodu na straży granic Polski, o Pani nasza, stań! Płaszczem swym, jako puklerzem od wrogów chroń! Wojnom, głodowi i zarazom, niezgodzie i klęskom wszelkim przystępu do Polski broń! A dusze Narodu Twego do Syna swego skłoń!

O Matko Chrystusowa, Matko łaski Bożej, nie gardź tym Polski wołaniem, lecz usłysz je i racz wysłuchać, o łaskawa, o litościwa Pani i Królowo nasza. Amen.

Za: ks. Józef F. Stedman, Mój Niedzielny Mszalik, Brooklyn, N. Y. 1940 r.