Akty codzienne
WERSJA 1598
Akty potrzebne do zbawienia
Akt Wiary.
Wierzę mocno i niezachwianie, dlatego iż Bóg, który jest Prawdą nieomylną, objawił to Kościołowi Katolickiemu, a przez ten Kościół Święty i nam objawia; że jest Bóg jeden tylko, we Trzech Osobach Bożych, równych i oddzielnych, które się nazywają Ojciec, Syn i Duch Święty; że Syn Boży stał się Człowiekiem, wziąwszy za sprawą Ducha Świętego ciało i duszę ludzką w żywocie Przeczystej Dziewicy Maryi; że umarł za nas na krzyżu; że zmartwychwstał; że wstąpił na Niebiosa; że stamtąd przyjdzie w końcu świata sądzić wszystkich żywych i umarłych; że dobrym da wieczne Niebo, a złych skaże na wieczne piekło. Wierzę nadto w to wszystko, w cokolwiek wierzy i co naucza Kościół Święty, bo jest nieomylny.
Akt Nadziei.
O! Boże mój, ponieważ jesteś wszechmocny i nieskończenie dobry i miłosierny, mam nadzieję iż przez Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa Zbawiciela naszego, dasz mi żywot wieczny, któryś obiecał tym wszystkim, co wiernie wypełniają obowiązki dobrego Chrześcijanina, jak ja wypełniać pragnę za pomocą łaski Twojej. Amen.
Akt Miłości.
O! Boże mój, ponieważ jesteś Dobrem najwyższym, i najdoskonalszym, kocham Cię z całego serca i nad wszystko; i wolę raczej wszystko utracić, aniżeli miłość Twą postradać. A dla miłości Twojej kocham i kochać pragnę bliźniego mego jak siebie samego.
Akt Skruchy.
O! Boże mój, ponieważ jesteś nieskończenie dobry, i ponieważ kocham Cię nad wszystko, żałuję i boleję z całego serca żem obraził Ciebie; i postanawiam jak najmocniej, za pomocą łaski Twojej już nigdy nie grzeszyć, i strzec się i unikać wszelkiej pobudki i okazji do grzechu. Amen.
(Katechizm mniejszy czyli Nauka Chrześcijańska krótko zebrana i ułożona z rozkazu Klemensa VIII Papieża przez Kardynała Roberta Bellarmina, a z rozkazu Grzegorza XVI Papieża na polski język przetłómaczona przez Xiędza ***. Nowe Wydanie. Podług wydania Propagandy w Rzymie. Berlin. W xięgarni B. Behra)
WERSJA 1851
Akt wiary. O Boże mój! wierzę mocno we wszystko co św. apostolski rzymsko-katolicki kościół do wierzenia mi podaje ; ponieważ Ty sam prawdo ani omylić się, ani omylić nie mogącą, Ty sam to wszystko jemu objawiłeś.
Akt nadziei. O Boże mój! mam nadzieję i ufam mocno, że przez zasługi Jezusa Chrystusa dasz mi łaskę Twą w tem życiu i jeżeli przykazania Twe wypełnię, chwałę w życiu przyszłem; ponieważ sam mi to obiecałeś, a wierny jesteś Panie w obietnicach Twoich.
Akt miłości. O Boże mój! kocham Cię z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił moich; kocham Cię nad wszystko, bo jesteś nieskończenie dobry i godny miłości; a dla miłości Twojej, kocham bliźniego jako siebie samego.
(Ołtarzyk polski, Zbiór nabożeństwa katolickiego i pieśni kościelne. Zebrano zwielu ksiąg i przez kościół ś. potwierdzone. Poznań 1851, M. Jagielski)
WERSJA 1883
Akt wiary.
Wierzę mocno, bo tak Bóg objawił Kościołowi świętemu, że jest jeden Bóg we trzech Osobach, które się nazywają: Ojciec, Syn i Duch święty, że Syn Boży stał się człowiekiem, umarł za nas na krzyżu, z martwych powstał i wstąpił do Nieba, zkąd ma przyjść na końcu świata sądzić nas wszystkich, aby dobrzy niebo na wieki, a źli kary wieczne w piekle otrzymali. Amen.
Akt nadziei.
Boże mój! że jesteś nieskończenie miłosiernym i wszechmocnym, mam nadzieję w Tobie, że mi odpuścić raczysz wszystkie grzechy moje, i dasz mi w tém życiu łaskę, a potem chwałę Twoję.
Akt miłości.
Boże mój! że jesteś najwyższe Dobro, miłuję Cię nadewszystko i raczéj gotwym(ą) jestem wszystko, co tylko świat dać może, nawet i samo życie utracić, aniżeli Ciebie Boga mojego obrazić.
Akt skruchy.
Boże mój! ponieważ jesteś Dobro nieskończone wszelkiego kochania godne nade wszystko, żałuję z całego serca, żem Cię kiedykolwiek obraził; stanowię mocno przy Twojéj pomocy więcéj Cię nigdy nie obrażać.
INNA WERSJA:
Akt wiary
Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
W Trójcy jedyny prawdziwy,
Wierzę, coś objawił Bożę,
Twe słowo chybić nie może.
Akt nadziei
Ufam w Tobie, boś Ty wierny,
Wszechmocny i miłosierny.
Akt Miłości
Boże, choć Cię nie pojmuję,
Jednak nad wszystko miłuję,
Nad wszystko, co jest stworzone,
Boś jest dobro nieskończone.
Akt Żalu
Ach żałuję za me złości,
Jedynie dla Twéj miłości.
Bądź miłościw mnie grzesznemu!
Akt miłości bliźniego
Dla Cię odpuszczam bliźniemu!
A jako samego siebie,
Wszystkich miłuję dla Ciebie.
(Józef Chociszewski, Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa zawierający najużywańsze modlitwy, pieśni i rozmyślania. Nakładem G. Jalkowskiego. Wydanie czwarte pomnożone, Grudziądz 1883)
WERSJA 1899
AKTY
wiary, nadziei i miłości.
Panie Boże wszechmogący, wierzę mocno we wszystko, cokolwiek święty Apostolski Rzymsko Katolicki Kościół do wierzenia podaje, ponieważ Ty Sam, Prawdo nieomylna, to jemu objawiłeś.
O Boże mój, mam nadzieję i ufam mocno; że przez zasługi Jezusa Chrystusa dasz mi łaskę w tem życiu, a jeżeli
przykazania Twe wypełnię, chwałę w życiu przyszłem; ponieważ mi to Sam obiecałeś, a wierny jesteś w obietnicach Twoich.
O Boże mój, kocham Cię z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił moich; kocham Cię nadewszystko, bo
jesteś nieskończenie dobry i nieskończenie kochania godny; a dla miłości
Twojej kocham bliźniego jak samego siebie.
(Chwała na wysokości Bogu. Książka do nabożeństwa. Opatrzył naukami i opracował ks. Ad. Pł. k. h. K. Wil. wydanie mniejsze poprawione i pomnożone, Wilno, nakładem i drukiem Józefa Zawadzkiego, 1899)
WERSJA 1906
Akt Wiary.
Wierzę, o Boże mój, w to wszystko, coś objawił i przez Twój Kościół święty katolicki do wierzenia podał; a wierzę w to dlatego, ponieważ jesteś samą Prawdą i omylić nas nie możesz. Boże mój, umocnij Wiarę moją!
Akt Nadziei.
Mam nadzieję, o Boże mój, że dla zasług Pana naszego Jezusa Chrystusa dasz mi łaskę do zbawienia potrzebną, a jeśli przykazania Twoje zachowam – chwałę w życiu przyszłym; boś to sam obiecał, a jesteś dobry, miłosierny i w obietnicach swoich wierny. Boże mój, pomnóż nadzieję i ufność moją.
Akt Miłości.
Kocham Cię, o Boże mój, nad wszystko, boś jest nad wszystko kochania godzien, a dla miłości Twojej kocham także bliźnich moich, jak siebie samego i z serca odpuszczam wszystkim nieprzyjaciołom moim. O Boże, daj, abyśmy Cię coraz więcej a więcej kochali.
Akt żalu za grzechy.
O Boże mój, żałuję z całego serca za wszystkie grzechy moje, a żałuję nie tyle dlatego, żem przez nie utracił niebo, a na piekło zasłużył, ile dlatego, żem Ciebie, najwyższą dobroć, obraził i zasmucił, – Ciebie, którego teraz nad wszystko miłuję. Brzydzę się wszystkimi grzechami moimi, nienawidzę ich, postanawiam mocno już się do nich nie wracać, wyspowiadać się szczerze i wiernie Ci odtąd służyć, za pomocą łaski Twojej świętej, o którą Cię pokornie proszę.
(Ojców Naszych Wiara Święta. Katechizm przystępnie wyłożony i przykładami objaśniony. Przejrzał, poprawił i streszczeniem uzupełnił Ks. Zygmunt Chełmicki. Wydanie nowe. Warszawa [1906])
WERSJA 1929
Akt wiary
Wierzę w Ciebie, Boże żywy,
W Trójcy jedyny, prawdziwy.
Wierzę, coś objawił, Boże.
Twe słowo mylić nie może.
Akt nadziei
Ufam Tobie, boś Ty wierny,
Wszechmocny i miłosierny.
Dasz mi grzechów odpuszczenie,
Łaskę i wieczne zbawienie.
Akt miłości
Boże, choć Cię nie pojmuję,
Jednak nad wszystko miłuję,
Nad wszystko, co jest stworzone,
Boś Ty dobro nieskończone.
Akt żalu
Ach, żałuję za me złości,
Jedynie dla Twej miłości.
Bądź miłościw mnie, grzesznemu,
Dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.
(Nowy katechizm diecezjalny, nowe wydanie, Wydawnictwo Seminarium Zagranicznego, Potulice-Poznań 1947, imprimatur kard. Augusta Hlonda z 14.02.1929 r.; wydanie wznowione III, Wydawnictwo „Te Deum”, Warszawa 2011)
WERSJA 1956
Akt wiary
O Boże mój, wierzę mocno we wszystko, coś nam objawił i przez Kościół święty do wierzenia podał, ponieważ Ty sam jesteś Najwyższą i Nieomylną Prawdą. W tej wierze chcę żyć i umierać.
Akt nadziei
O Boże mój, mam niewzruszoną nadzieję, że przez zasługi Pana naszego, Jezusa Chrystusa, dasz mi żywot wieczny i udzielisz środków do zbawienia potrzebnych, ponieważ jesteś nieskończenie dobry, wszechmocny i wierny w obietnicach swoich. W tej nadziei chcę żyć i umierać.
Akt miłości
O Boże mój, miłuję Cię nade wszystko, boś jest najwyższym dobrem i najbardziej miłowania godnym, a dla Ciebie miłuję bliźniego, jak samego siebie. W tej miłości żyć i umierać pragnę.
Akt żalu
O Boże mój, z całej duszy żałuję, żem Cię obraził moimi grzechami. Z miłości ku Tobie brzydzę się nimi. Szczerze postanawiam wyznać je przed kapłanem, więcej już ich nie popełniać i poprawić swoje życie.
(Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. Gaspar Lefebvre, Benedyktyn. Przekład polski opracowali mnisi opactwa w Tyńcu. Opactwo ŚŚ. Piotra i Pawła w Tyńcu – Polska. Opactwo Św. Andrzeja, Bruges – Belgia, 1956)