-
Nie mów po prostu «nie rób tego», jeżeli nie możesz dodać «zrób zamiast tego to».
-
Nie nazywaj «kaprysami» rzeczy, które tylko przeszkadzają.
-
Nie przerywaj niczego co dziecko robi, nie uprzedzając go wcześniej.
-
Nie «wyprowadzaj» dziecka na spacer, ale idź «z» nim.
-
Nie wahaj się przed robieniem odstępstw od reguły.
-
Nie naigrywaj się z dziecka i nie bądź ironiczna: śmiej się z nim, a nie z niego.
-
Nie rób z dziecka widowiska ani zabawki.
-
Nie myśl, że dziecko zrozumie co do niego mówisz, tylko dlatego, że ty to rozumiesz.
-
Dotrzymuj obietnic i nie obiecuj, gdy wiesz, że nie możesz ich dotrzymać.
-
Nie kłam i nie unikaj pytań.
Wniosek jest jeden: dzieci nie potrzebują jedynie naszego uczucia i sympatii, lecz także naszej inteligencji oraz prawdziwego i cierpliwego wysiłku, aby zrozumieć drogę ich rozwoju. To jeszcze raz podkreślona konieczność słuchania dziecka.
( www.adonai.pl )