INTRONIZACJA
Błogosławieństwo i zachęta Ojca świętego Benedykta XV
«Pragniemy, aby rodziny chrześcijańskie poświęcały się uroczyście Boskiemu Sercu Jezusa, i to zaraz od dziś. Błogosławimy wszystkie i każdą poszczególną rodzinę, która się przyczyni w ten sposób do uznania społecznego najwyższej władzy i praw, jakie miłość Przenajświętszego Serca Jezusa ma nad rodzinami chrześcijańskimi».
Skutki Intronizacji Przenajświętszego Serca Jezusa
Przez Intronizację Przenajświętszego Serca Jezusa dostępujemy przede wszystkim spełnienia się na nas obietnic danych św. Małgorzacie Marii, a skierowanych ku czcicielom tego Boskiego Serca.
«Gdziekolwiek obraz mego Serca będzie wystawiony, aby być czczonym w sposób szczególny, ściągnie tam na ludzi obfitość wszelkich błogosławieństw». Oto co przyobiecał Zbawiciel:
1. Dam im wszelkie łaski, potrzebne w ich stanie.
2. Wprowadzę pokój do ich rodzin.
3. Pocieszę ich we wszystkich ich troskach.
4. Będę ich najpewniejszą ucieczką w życiu, a szczególnie przy śmierci.
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean nieskończony Miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe wzniosą się prędko do wielkiej doskonałości.
9. Będę błogosławił domom, gdzie obraz mego Serca będzie wystawiony i czczony.
10. Udzielę kapłanom łaski poruszania serc najzatwardzialszych.
11. Imiona osób, które szerzyć będą to nabożeństwo, zapisane zostaną w mym Sercu i nigdy zeń wymazane nie będą.
12. Obiecuję, w nadmiarze miłosierdzia Serca mego, że jego miłość wszechpotężna udzieli wszystkim, którzy komunikować będą przez dziewięć pierwszych piątków z rzędu, łaski pokuty ostatecznej, że nie umrą w mej niełasce, ani też bez Sakramentów św. i że moje Serce będzie ich ucieczką zapewnioną na ostatnią godzinę ich życia.
CEREMONIAŁ INTRONIZACJI
Poświęcenie obrazu
(jeżeli nie jest już poświęcony)
Benedíctio Imáginis Sacratíssimi Cordis Jesu Christi, Dómini nostri.
V. Adjutórium nostrum in nómine Domini.
R. Qui fecit cælum etterram.
V. Dóminus vobíscum.
R. Etcum spíritu tuo.
Orémus. Omnípotens sempitérne Deus, qui Sanctórum tuórum imágines pingi non repróbas, ut quóties illas óculis córporis intuémur, tóties eórum actus, et sanctitátem, ad imitándum memóriæ óculis meditémur, hanc, quǽsumus, Imáginem, in honórem et memóriam Sacratíssimi Cordis Unigéniti Fílii tui Dómini nostri Jesu Christi adaptátam bene+dícere, et sanc+tificáre dignéris ; et præsta, ut quicúmque coram illa Cor Sacratíssimi Unigéniti Fílii tui supplíciter cólere et honoráre studúerit, illíus méritis et obténtu, a te grátiam in præsénti, et ætérnam glóriam obtíneat in futúrum. Per Christum, Dóminum nostrum. Amen.
Aspergat aqua benedicta. – Kropi się wodą święconą.
Akt Intronizacji
Aby dać dowód wyraźny wiary, wszyscy odmawiają głośno (stojąc) Wierzę w Boga. Kapłan lub osoba przewodnicząca Intronizacji przypomina uczestnikom, czego Chrystus Pan oczekuje od rodzin, poświęconych Mu w sposób szczególny, oraz jakich błogosławieństw nadobfitych i wyjątkowych rodzinom tym udzieli.
Następnie wszyscy klękają przed obrazem Przenajświętszego Serca; kapłan, a w razie jego nieobecności matka, ojciec lub osoba, która przewodniczy Intronizacji, odmawia:
Akt poświęcenia
Panie Jezu, racz nawiedzić wraz z twoją Matką Najświętszą ten dom i rozlej na szczęśliwych mieszkańców tego ogniska, łaski które przyobiecałeś rodzinom, poświęconym w sposób szczególny twemu Najświętszemu Sercu. Wszak Ty sam, o Zbawco świata, objawiwszy się służebnicy swojej, świętej Małgorzacie Marii, zażądałeś najmiłościwiej uroczystego hołdu powszechnej miłości dla Twego Boskiego Serca, które tak bardzo umiłowało ludzi, a tak mało od nich jest miłowane!
Oto nasza rodzina śpieszy odpowiedzieć na Twoje wezwanie i dla wynagrodzenia za obojętność i odstępstwo tylu dusz, ogłasza Ciebie, o Boskie Serce, za swojego Najmilszego Pana, poświęca Tobie nieodwołalnie dzisiaj i na zawsze wszystkie radości, trudy i cierpienia tego rodzinnego ogniska, które odtąd chce należeć tylko do Ciebie.
Błogosław przeto wszystkich tu obecnych; błogosław również tych, których z woli niebios śmierć nam zabrała; błogosław nieobecnych, o Jezu! Przez Maryję Dziewicę błagamy Cię, o Serce pełne miłości, racz założyć w tym domu królestwo Miłości. Rozlej na wszystkich jego członków Twojego Ducha wiary, świętości, czystości. Bądź jedynym Panem tych dusz; oderwij je od świata i jego szaleńczych próżności. Otwórz im, Panie, czcigodną ranę Twego miłosiernego Serca i jak w arce zbawienia zachowaj ich tam wszystkich, bo Twoimi są na wieki!…
Niech żyje zawsze kochane, błogosławione i wielbione wśród nas triumfujące Serce Jezusa. Amen
Ponieważ nikogo nie powinno zabraknąć w dniu, tak uroczystym i tak błogosławionej godzinie, przypomnijmy sobie przeto naszych drogich zmarłych i odmówmy za nich i za nieobecnych Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo.
Następnie ojciec lub matka rodziny umieszcza obraz Najświętszego Serca Jezusa na. przeznaczonym Mu najzaszczytniejszym miejscu i wszyscy obecni odmawiają zaraz modlitwą następującą:
Modlitwa
(odmawiana przez kapłana i całą rodzinę)
Chwała Najświętszemu Sercu Jezusa za nieskończone miłosierdzie, jakie okazał szczęśliwym mieszkańcom tego ogniska, wybierając je z tysiąca innych za dziedzictwo miłości i za przybytek wynagradzania, gdzie zadośćczynić Mu będą za niewdzięczność ludzi.
Jakże ta cząstka Twej wiernej owczarni czuje się onieśmieloną zaszczytem tak niesłychanym, że będzie miała za Głowę rodziny Ciebie, o Panie Jezu! Jakże cię wielbi w milczeniu i jak się raduje, że chcesz dzielić pod wspólną strzechą trudy, troski i radości niewinne twych dzieci! Nie jesteśmy wprawdzie godni, abyś wszedł pod tę skromną strzechę, lecz rzekłeś już słowo, w którym się odmalowała piękność Twego Najświętszego Serca, a dusze nasze, spragnione Ciebie, znalazły w ranie Twego boku, o dobry Jezu, wody żywe, wytryskujące na żywot wieczny.
Skruszeni przeto, lecz pełni ufności, przychodzimy oddać się Tobie, który jesteś życiem nieprzemijającym. Pozostań z nami o Serce po trzykroć święte, bo czujemy nieprzezwyciężoną potrzebę miłowania Cię i starania się, aby i inni miłowali Ciebie, który jesteś ogniem gorejącym i ogarniającym świat, aby go oczyścić.
Niechże więc ten dom będzie dla Ciebie przybytkiem miłym, jak Betania, abyś mógł w nim spocząć wpośród dusz Cię kochających, które obrały najlepszą cząstkę błogiej poufałości z Twym Sercem. Niechaj Ci będzie, o Zbawicielu Ukochany, ubogim lecz gościnnym schronieniem Egiptu w czasie wygnania, na które Cię skazują nieprzyjaciele Twoi!
Przyjdź, Panie Jezu, przyjdź, bo tu jak w Nazarecie, kochają czułą miłością Maryję, Dziewicę, tę dobrą Matkę, którą sam nam dałeś. Przyjdź i zapełnij słodką swą obecnością pustkę, którą nieszczęścia i śmierć wśród nas zostawiły. O Przyjacielu najwierniejszy, gdybyś tu był w smutnych godzinach boleści i żałoby, nasze łzy byłyby mniej gorzkie, uczulibyśmy wylany balsam zbawienny na tajemne rany, które Ty sam jedynie znasz.
Przyjdź, gdyż może już zbliża się dla nas trwożny wieczór smutków, a złudny dzień naszej młodości już się ma ku końcowi. Pozostań z nami, bo zmrok już zapada, a świat przewrotny chce nas otoczyć cieniem swych zaprzeczeń wówczas, gdy my nie chcemy trzymać się nikogo, tylko Ciebie, bo tylko Ty jesteś Drogą, Prawdą i Życiem. Daj nam usłyszeć, o Jezu, słowa, które niegdyś wyrzekłeś: «Potrzeba, abyście mi dali dziś gościnę w tym domu».
Tak, Panie, pozostań z nami, abyśmy żyli Twą miłością i w Twym towarzystwie , my, którzy ogłaszamy Cię Królem naszym, bo nie chcemy mieć innego prócz Ciebie.
Niech będzie zawsze kochane, błogosławione i wielbione w tym ognisku rodzinnym triumfujące Serce Jezusa! Niech przyjdzie do nas Królestwo Jego! Amen.
Jako hołd miłości dla Niepokalanego Serca Maryi odmawia się wspólnie:
Witaj Królowo, Matko miłosierdzia, życie, słodkości i nadziejo nasza, witaj, Do Ciebie wołamy, wygnańcy synowie Ewy, do Ciebie wzdychamy jęcząc i płacząc na tym łez padole. Przeto, Orędowniczko nasza Twoje miłosierne oczy ku nam zwróć, a Jezusa błogosławiony owoc żywota Twego po tym wygnaniu nam okaż. O łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo.
Najświętsze Serce Jezusa, zmiłuj się nad nami (trzykrotnie).
Niepokalane Serce Maryi, módl się za nami.
Święty Józefie, módl się za nami.
Święta Małgorzato Mario, módl się za nami.
Niech żyje Najświętsze Serce Jezusa na wieki wieków. Amen.
Kapłan błogosławi obecnych: Benedíctio Dei omnipoténtis etc.
Wszyscy obecni członkowie rodziny podpisują dokument rodzinny, czyli autentyk Intronizacji i zachowują go wśród pamiątek rodzinnych.
Odpusty
1-° Odpust 7 lat i 7 kwadragen dla wszystkich członków rodziny, którzy przynajmniej sercem skruszonym wezmą udział pobożny w ceremonii Intronizacji Najświętszego Serca Jezusa w swoim ognisku.
2-° Odpust zupełny dla tych samych, jeżeli po spowiedzi przystąpią do stołu Pańskiego i nawiedzą w tym dniu kościół lub publiczną kaplicę modląc się tam na intencję Ojca św.
3-° Odpust 300 dni dla tych samych, jeżeli w rocznicę Intronizacji odnowią swoje poświęcenie przed obrazem Najświętszego Serca.
Krótki akt
do codziennego odnawiania Intronizacji.
a. (Osobisty). O mój najukochańszy Jezu, dla okazania Ci mej wdzięczności i dla wynagrodzenia za me niewierności, ja… oddaję Ci me serce, poświęcam się Tobie zupełnie i postanawiam za pomocą Twej łaski już więcej nigdy nie grzeszyć.
100 dni odpustu raz na dzień, odpust zupełny raz na miesiąc, przy zwykłych warunkach (Pius VII, 1811).
b. (Rodzinny). Przenajświętsze Serce Jezusa, poświęcamy Ci naszą rodzinę, nas samych, nasze czyny, radości, cierpienia. Pragniemy, by całe nasze życie było poświęcone Twej miłości i przyrzekamy Ci, za pomocą Twej łaski, unikać wszystkiego, co by mogło Cię obrazić.
Przenajświętsze Serce Jezusa, przyjdź Królestwo Twoje (3 razy).
(300 dni odpustu za każdy raz)
Za: Mszał Rzymski z dodaniem nabożeństw nieszpornych, o. Gaspar Lefebvre, Benedyktyn. Przekład polski opracowali mnisi opactwa w Tyńcu. Opactwo ŚŚ. Piotra i Pawła w Tyńcu – Polska. Opactwo Św. Andrzeja, Bruges – Belgia, 1956, str. 1754-1759.