PSALMY KRÓLEWSKIE

w przekładzie o. Stanisława Wójcika CSsR (numeracja wg Wulgaty)

 

Psalm 2 Quare fremuerunt gentes

 

Chrystus króluje mimo buntu świata.

 

I Prorocza wizja buntu.

1 Czemu to wrogo burzą się narody * i ludy knują zamysły daremne?

2 Powstają społem królowie ziemscy i książęta się zmawiają * przeciwko Panu i Jego Chrystusowi:

3 „Zerwijmy raz ich kajdany * i zrzućmy z siebie ich więzy!”

 

II Bóg wobec opornych.

4 Mieszkający w niebiosach się śmieje, * Pan sobie z nich szydzi.

5 Odzywa się naraz do nich w Swoim gniewie * i w zapalczywości Swej razi ich trwogą:

6 „Toż Jam ustanowił Króla Mego * na Syjonie, świętej górze Mojej!”

 

III Chrystus o Swoim ustanowieniu.

7 Ogłoszę wyrok Pana: Pan rzekł do Mnie: „Synem Moim jesteś, * Jam Ciebie dziś zrodził.

8 Żądaj ode Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody * i krańce ziemi w Twoje posiadanie.

9 Berłem żelaznym rządzić będziesz nimi, * jako naczynie z gliny je skruszysz.”

 

IV Przestroga dla świata

10 Upamiętajcież się przeto, królowie, * rozumu nabierzcie wy, zwierzchnicy ziemi.

11 Służcie Panu w bojaźni, sławcie Go ochotnie, * ze drżeniem bądźcie Mu poddani,

12 Żeby się nie gniewał, bo zginiecie w drodze, * gdy z nagła gniew Jego zapłonie.

Błogosławieni wszyscy, * którzy do Niego się chronią.

 

Psalm 23 (24) Domini est terra, et plenitudo ejus

Wnijście Króla chwały na górę świętą.

 

I Kto godzien stanąć przed Panem?

1 Pańska jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, * okrąg ziemi i wszyscy mieszkający na niej.

2 On bowiem nad morzami ją osadził * i nad wodami ją utwierdził.

3 Któż godzien wstąpić na górę Pańską, * kto stanie na świętym Jego miejscu?

4 Człowiek rąk niewinnych i czystego serca, który nie lgnie do rzeczy marnych  * i nie przysięga fałszywie bliźniemu.

5 Ten dostąpi błogosławieństwa od Pana * i nagrody od Boga, Zbawiciela swego.

6 Taki jest naród prawdziwie szukający Boga, * szukający oblicza Boga Jakubowego.

 

II Triumfalne wnijście Pana.

7 O bramy, podnieście wierzchy wasze i podwyżcie się, wrota odwieczne, * niech wnijdzie Król chwały!

8 Któż jest ten Król chwały? * Pan silny i możny, Pan potężny w walce.

9 O bramy, podnieście wierzchy wasze i podwyżcie się, wrota odwieczne, * niech wnijdzie Król chwały!

10 Któż jest ten Król chwały? * Pan Bóg zastępów, ten ci jest Król chwały!

 

Psalm 28 (29) Afferte Domino filii Dei

Majestat Boski w burzy i grzmocie.

 

Sławcie Go, Anieli Boży.

1 Oddajcie Panu wy, Synowie Boży, * oddajcie Panu cześć i chwałę.

2 Oddajcie Panu chwałę godną Jego mocy, * wielbijcie Pana w odzieniu świętym.

 

I Burza się zrywa nad morzem.

3 Oto głos Pański rozległ się nad morzem! Bóg majestatu tam zagrzmiał! * Pan się odezwał ponad wód ogromem.

4 Głos Pański — o jak on potężny! * głos Pański — jaka w nim wspaniałość!

 

II Uderza o góry Libanu.

5 Oto głos Pański tam już cedry łamie; * nawet Libańskie cedry Pan druzgoce!

6 Góry Libanu On wprawia w podskoki jak cielce, * a Hermon skacze niby młody bawół.

 

III Szaleje i ginie w pustyni.

7 Głos Pański wkoło ogniem siecze, 8 głos Pański znów pustynią wstrząsa: * Oto przed Panem drży pustynia Kades.

9 Głos Tański dęby z korzeniem wyrywa i gąszcze borów odsłania, * a w jego świątyni rozbrzmiewa: „Cześć Tobie!”

 

Pan nad burzą i powodzią.

10 A Pan zasiada nad burzy powodzią; * Pan siedzieć będzie jako Król na wieki.

11 Ten Pan ludowi Swemu potęgi użyczy, * Pan błogosławić będzie Swój naród pokojem.

 

Psalm 44 (45) Eructavit cor meum verbum bonum

Na zaślubiny Chrystusa z Kościołem.

 

Wstęp: Poświęcenie pieśni Królowi.

2 Płynie z serca mego pieśń wzniosła: * pienie moje poświęcam Królowi.

Język mój natchniony niby pióro pisarza, * biegle piszącego.

 

A. PIEŚŃ O CHRYSTUSIE – OBLUBIEŃCU.

 

I Chrystus idący w bój dla prawdy.

3 O najpiękniejszy pośród synów ludzkich! wdzięk jest rozlany na wargach Twoich, * przeto iż ubłogosławił Cię Bóg na wieki.

4 Przypasz miecz do biódr Swoich, o Potężny: * dostojność i chwałę Twoją.

5 Wystąp zwycięsko dla prawdy i sprawiedliwości, * a Twoja prawica niech dokaże cudów.

6 Strzały Twe ostre, narody Ci się poddają; * odwagę tracą wrogowie Twoi, Królu.

 

II Chrystusa królestwo i dwór dostojny.

7 Tron Twój o Boże, trwać będzie na wieki, * berło Twej władzy berłem sprawiedliwym.

8 Miłujesz sprawiedliwość, a brzydzisz się nieprawością, Przeto pomazał Cię Pan Bóg Twój olejkiem wesela * obficiej niżeli towarzyszy Twoich.

9 Mirą, aloesem, kasją wonieją Twe szaty; * z pałaców zdobnych w kość słoniową radują Cię harfy.

10 Córy królewskie są w orszaku Twoim; * po Twej prawicy stoi Królowa w klejnotach z przedniego złota.

 

B. PIEŚŃ O KOŚCIELE – OBLUBIENICY.

 

I Zachęta do pójścia za Oblubieńcem.

11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłaniaj ucho, * zapomnij o swym narodzie i o domu ojca.

12 Rozmiłował się Król w piękności twojej; * On Panem, Bogiem twoim; Jemu serce oddaj.

13 Obywatele Tyru przyjdą do ciebie z darami, * o łaskę twoją zabiegać będą najcelniejsi z ludu.

 

II Piękność Królowej — wspaniały jej orszak.

14 Przepychem lśniąca wchodzi ta córa królewska; * jej szata złotem przetykana.

15 W sukni wzorzystej prowadzą ją do Króla, * za nią dziewice, jej towarzyszki, wiodą do Niego.

16 Wiodą je z radością i głośnym weselem; * już wchodzą na pałac królewski.

 

Zakończenie: Królewskie potomstwo i chwała.

17 W miejsce przodków Twoich wnet przyjdą synowie; * ustanowisz ich książętami ponad wszystką ziemią,.

18 Ja też opowiadać będę imię Twoje, Królu, * z pokolenia w pokolenie.

Przeto narody będą Cię wysławiać * po wszystkie wieki wieków.

 

Psalm 45 (46) Deus noster refugium et virtus

Bóg z nami, kto przeciw nam?

 

I Nie lękamy się niczego.

2 Bóg naszą ucieczką i mocą, * wspomożycielem w uciskach okazał się dzielnym.

3 Przeto się nie lękamy, choćby zachwiała się ziemia, * a góry zapadły w głąb morza.

4 Niech szumią i pienią się jego wody, * niech góry się trzęsą od fal wzburzonych!

Pan zastępów jest z nami, * Bóg Jakubowy naszym obrońcą!

 

II Bóg z nami przebywa.

5 Niby rozkosznych wód strumieniem uwesela się miasto Boże * świętym przybytkiem Najwyższego.

6 Bóg w nim zamieszkał, ono się nie wzruszy, * Pan niesie mu pomoc natychmiast w potrzebie.

7 Wzburzyły się ludy, zadrżały królestwa: * wtem zagrzmiał głos Jego i struchlała ziemia.

8 Pan zastępów jest z nami, * Bóg Jakubowy naszym obrońcą!

 

III On wrogów uskramia.

9 Pójdźcie i zobaczcie dzieła Pańskie, * jakie to cuda czyni On na ziemi:

10 Uśmierza wojny aż po krańce świata, * kruszy łuki, łamie włócznie, tarcze ogniem pali.

11 „Uspokójcie się, a uznajcie, iż jestem Bogiem! * rządzę narodami, panuję nad światem”.

12 Pan zastępów jest z nami, * Bóg Jakubowy naszym obrońcą!

 

Psalm 46 (47) Omnes gentes, plaudite manibus

Cześć Bogu, Królowi wszechświata.

 

I Bóg potężny Izraela.

2 Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, * wykrzykujcie Bogu głosem radosnym!

3 Bo Pan najwyższy i straszliwy, * On król potężny wszystkiej ziemi.

4 On poddał ludy pod władzę naszą, * narody całe pod nasze stopy.

5 On sam wyznaczył nam dziedzictwo nasze: * kraj piękny Jakuba, którego miłuje.

 

II Król zwycięski wszystkich ludów.

6 Bóg idzie w chwale wśród radosnych pieni * i Pan wstępuje przy odgłosach trąby.

7 Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie, * śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.

8 Gdyż Bóg jest Królem wszechświata: * śpiewajcie pieśni pochwalne!

9 Pan ludy wszystkie wziął w Swoje władanie, * Bóg na przeświętym zasiada już tronie.

10 Oto książęta narodów się jednoczą * wraz z ludem Boga Abrahama;

Mocarze ziemscy podlegają Bogu: * On jeden wywyższony wielce.

 

Psalm 47 (48) Magnus Dominus et laudabilis nimis

Cudowna obrona miasta Bożego.

 

I Pan się wsławił na Syjonie.

2 Wielki jest Pan i nader chwały godzien * w Boskim grodzie Swoim.

3 Święta góra Jego, wspaniałe to wzgórze * jest ziemi całej radością.

Góra Syjon, ów północny kraniec, * wielkiego Króla stolicą.

4 Tam w jego basztach Bóg dał się poznać * jako potężna obrona.

 

II Wrogowie jak burzą zmieceni.

5 Gdyż oto królowie tu się jednoczyli * i naprzeciwko ustawiali szyki.

6 Lecz ledwie spojrzawszy, jakby osłupieli * i wielce strwożeni naraz uciekali.

7 Popłoch tam wielki między nimi powstał, * w boleściach się wili jak matka rodząca.

8 Jakby gwałtowny huragan od wschodu * pokruszył statki mocarne.

9 O czym nas tedy zapewniano, tośmy widzieli * tu w mieście Pana zastępów,

Tutaj w mieście Bożym nowy dowód mamy, * że Bóg je ochrania na wieki!

 

III Podzięka Bożej dobroci.

10 Dzisiaj Twą dobroć, Boże, wysławiamy * wpośród świątyni Twojej.

11 Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja * sięga hen po krańce ziemi.

Sprawiedliwości pełna jest Twoja prawica: * 12 niech się raduje góra Syjonu.

Niech się weselą inne miasta judzkie * ze sprawiedliwych rządów Twoich, Panie.

 

IV Nietknięte mury dowodem cudu.

13 Obejrzyjcie Syjon, obchodźcie go wkoło, * policzcie jego nietknięte wieżyce;

14 Uwagę zwróćcie na warowne mury, * wglądnijcie w jego pałace,

Byście wobec pokoleń przyszłych świadczyć mogli, * 15 że Bóg jest potężny!

On Bogiem naszym przez wszystkie wieki: * On nas prowadzić będzie.

 

Psalm 67 (68) Exurgat Deus, et dissipentur inimici ejus  

 

Pochód zwycięski Boga Izraela od Synaju na świętą górę Syjon.

 

I Gdy pochód z Arką wyrusza.

2 Powstaje Bóg: pierzchają wrogowie Jego, * uciekają przed Nim ci, którzy Go nienawidzą.

3 Jako się rozwiewa dym, znikają oni, * jak wosk topnieje przy ogniu, tak giną grzesznicy od oblicza Boga.

4 A sprawiedliwi weselą się i cieszą przed Bogiem, * i opływają w radościach.

 

II Ojcowska dobroć Boga ciągnącego przez puszcze.

5 Śpiewajcie Bogu, sławcie imię Jego; * gotujcie drogę Temu, co ciągnie przez puszczę,

A który ma imię „Żyjący wiecznie”; * radujcie się przed Nim.

6 Ojcem sierót i wdów obrońcą * jest Bóg w świątnicy Swojej.

7 Ten Bóg wygnańców do domu sprowadza, On uwięzionych wolnością obdarza, * a buntowników w pustyni zostawił.

 

III Cuda Boże w czasie podróży.

8 Boże, gdyś ruszał w drogę wobec ludu Swego, * kiedyś w pochodzie przez pustynię zdążał,

9 Ziemia się trzęsła, niebiosa topniały przed Bogiem * i Synaj zadrżał przed Panem, Bogiem Izraela.

10 Deszcz obfitości spuszczałeś, Boże, na Swoje dziedzictwo, * gdy lud omdlewał, Ty go pokrzepiałeś!

11 I Twoja trzódka mieszkanie znalazła w tej ziemi, * którąś w dobroci Swej, Boże, tułaczom zgotował.

 

IV Zwycięstwo Izraela i jego wejście w ziemię obiecaną.

12 Pan wymówił słowo; * wnet zwiastunek mnogi zastęp radośnie ogłasza:

13 „Króle z wojskami pierzchają rozbici, * a mieszkańcy domu dzielą po nich łupy.

14 Gdyście wśród zagród owiec spoczywali, to jakby skrzydła gołębicy lśniły od srebra * albo jej pióra mieniły się złotem;

15 A gdy Wszechmocny pogańskich królów tam gromił, * to jakby na Selmonie sypało śniegiem!”

 

V Minąwszy Bazan — Bóg z Arką dąży na Syjon.

16 Górą wyniosłą jest góra Bazan, * górą potężną jest góra Bazan:

17 Góry potężne, czemu zazdrośnie patrzycie ku górze, którą Bóg Sobie obrał za mieszkanie, * na której owszem Pan zamieszka wiecznie?

18 Rydwanów Bożych tysiące, tysiące nieprzeliczone: * Pan od Synaju zdąża ku świątyni.

19 Wstąpiłeś na górę, wiodłeś z Sobą jeńców, otrzymałeś w darze ludzi, * nawet takich, co nie chcą mieszkać u Pana Boga.

 

VI Cześć Bogu Zbawcy, który pokruszy Swe wrogi.

20 Błogosławiony niech będzie Pan po wszystkie dni: * On troska się o nas, Bóg, nasz Zbawiciel.

21 Bóg nasz jest Bogiem zbawienia; * Pan Bóg tylko daje uniknąć śmierci.

22 Zaprawdę, potłucze On głowy Swoich nieprzyjaciół, * kudłate czaszki brodzących w występkach.

23 Pan powiedział: „Dostanę grzeszników z Bazanu, * nawet ich z morskich odmętów dobędę!

24 By stopa twoja, ludu, brodziła we krwi, * by język psów twoich dostał swój kawałek z wrogów”.

 

VII Opis procesji wchodzącej z Arką na Syjon.

25 Oto widać Twój orszak, Boże; * orszak Boga, Króla mego, wstępujący do świątyni:

26 Na czele idą śpiewacy, na końcu harfiarze, * w środku dziewice uderzają w bębny.

27 „W świątecznym pochodzie błogosławcie Bogu, * chwalcie Pana, potomkowie Izraela!”

28 Jest tam Beniamin najmłodszy na przedzie, książęta Judy ze swymi hufcami; * książęta Zabulon, książęta Neftali.

 

VIII Boże, dokończ Swego dzieła, podbij świat cały.

29 Użyj, Boże, wszechmocy Swojej; * wszechmocy Swej, o Boże, który działasz dla nas.

30 Wobec świątyni Twojej w Jeruzalem * niechaj królowie dary Ci składają.

31 Zgrom tego zwierza dzikiego w trzcinie * i stado byków z cielcami ludów:

Niechaj się korzą przed Tobą z sztabami srebra; * rozprosz narody wciąż skore do wojny.

32 Niechaj magnaci z Egiptu przyjdą, * niech Etiopia wyciąga swe ręce do Boga.

 

IX Królestwa ziemskie, otoczcie chwałą Boga Zwycięzcę!

33 Królestwa ziemskie, śpiewajcie Bogu, przy dźwiękach lutni śpiewajcie Panu, * 34 który wstępuje w niebiosa, w nieba odwieczne!

Oto przemawia Swym głosem, głosem potężnym: * 35 „Uznajcie władzę najwyższą Boga!”

Wielmożność Jego znana w Izraelu, * a moc w obłokach jaśnieje.

36 Straszny jest Bóg z świątyni Swojej, Bóg Izraela; * On to potęgę daje i siłę Swemu ludowi. Bądź pochwalon, Boże!

 

Psalm 71 (72) Deus! Judicium tuum Regi da

Błogosławione królestwo Chrystusa.

 

I Od Boga początek Jego władzy.

1 O Boże, przekaż Swą władzę Królowi * i sądy Swoje temuż potomkowi Króla,

2 By rządził ludem Twoim sprawiedliwie * i maluczkimi Twymi według prawa.

3 Góry niech rodzą pokój ludowi, * a pagórki sprawiedliwość.

4 Bronić On będzie sprawy uciśnionych z ludu, * da pomoc synom ubogich, a gnębicieli poniży.

 

II Rządy Jego wieczne i sprawiedliwe.

5 Żyć będzie długo jak słońce * i jako księżyc, po wszystkie pokolenia.

6 Zstąpi jak deszcz na zwiędłą trawę, * jak krople rosy, co zwilżają ziemię.

7 Rozkwitnie za Jego dni sprawiedliwość * i pokój obfity aż do zaniku księżyca.

 

III Jego królestwo świat cały ogarnie.

8 Panować będzie od morza do morza * i od wielkiej Rzeki po krańce ziemi.

9 Upadną przed Nim wrogowie Jego, * przeciwnicy Jego proch lizać będą.

10 Królowie Tartesu i wysp odległych złożą Mu dary, * królowie Arabii i Saby przyjdą doń z haraczem.

11 Cześć Mu oddadzą wszyscy władcy ludów, * wszystkie narody służyć Mu będą.

 

IV Jego ojcowska piecza o maluczkich.

12 Gdyż On wyzwoli słabego, który wzywać będzie * i utrapionego, co nie ma wybawcy.

13 Ulituje się nad potrzebującym i biednym, * a bronić będzie życia ubogich.

14 Od krzywdy i gwałtu On ich uratuje, * krew ich będzie droga przed Jego oczyma.

15 I będzie żył; najczystszym złotem darzyć Go będą, * za Niego ciągle zanosić modły, Jemu zawsze błogosławić.

 

V Pomyślność rządów błogosławionych.

16 Obfitość zboża będzie na ziemi, na szczytach gór zaszumią kłosy, jako szumi Liban; * zakwitną w grodach mieszkańcy jako ziele polne.

17 A imię Jego będzie wielbione przez wieki * i chwała Jego róść będzie, póki świeci słońce.

Błogosławione w Nim będą wszystkie plemiona ziemskie, * wszystkie narody uwielbiać Go będą.

 

Zakończenie drugiej księgi psalmów.

18 Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, * który sam jeden czyni cuda.

19 I błogosławione wzniosłe Jego imię na wieki; chwałą Jego niech się napełni wszystka ziemia. * Amen, tak niech się stanie.

 

Psalm 92 (93) Dominus regnavit, decorem indutus est

Pan Królem świata.

 

I Tron Boży stoi od wieków.

1 Pan jest Królem, oblókł się w majestat, * Pan się przyoblókł i przepasał mocą.

Tak utwierdził okrąg ziemski, * iż się nie zachwieje.

2 Tron Twój stoi mocno z dawna; * Ty jesteś odwieczny!

 

II Żadne go moce nie wzruszą.

3 Podnoszą rzeki, o Panie, podnoszą rzeki szum swój, * podnoszą rzeki swe wzburzone fale.

4 Możniejszy od szumu wód mnogich, możniejszy od morskich nawałnic: * jest potężny Pan w niebiosach.

5 I słowa Twoje wiary najgodniejsze; * domowi Twemu, o Panie, cześć się należy po wszystkie czasy.

 

Psalm 94 (95) Venite exultemus Domino

Pójdźcie z radością wielbić Boga!

 

1 Pójdźcie, śpiewajmy ochotnie Panu, * wznośmy okrzyki Bogu, naszemu Zbawcy:

2 Śpieszmy przed Jego oblicze z pieśniami chwały, * pieniem radosnym Go powitajmy.

3 Albowiem Pan jest Bogiem potężnym * i Królem wielkim nad wszelkie bóstwa:

4 W Jego to ręku są głębie ziemi * i szczyty gór należą do Niego.

5 Jego jest morze, bo On je uczynił, * i ląd ukształtowały ręce Jego.

6 Pójdźcie, oddajmy hołd i upadnijmy ze czcią, * zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył,

7 Albowiem On jest Bogiem naszym, a myśmy ludem Jego pastwiska, * owcami z pod Jego pieczy.

Obyście dziś posłuchali Jego wołania: 8 „Nie zatwardzajcie serc waszych jako w Meriba, * jak to w dniu owym na pustyni w Massa,

9 Gdzie Mnie kusili wasi ojcowie; * doświadczali Mnie, aczkolwiek widzieli Me cuda.

10 Czterdzieści lat budziło we Mnie wstręt to pokolenie; widziałem, iż ten lud zuchwale błądzi sercem * i Moich dróg zrozumieć nie chce,

11 Przetom też zaprzysiągł w gniewie Swoim: * Nie wnijdą ci do Mego odpocznienia!”

 

Psalm 95 (96) Cantate Domino canticum novum

Oddajcie chwalę Królowi narodów.

 

I Chwalcie Pana, głoście Jego cuda.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewajcie Panu, wszystkie ziemie!

2 Śpiewajcie Panu, błogosławcie imię Jego, * dzień po dniu sławcie Jego zbawczą pomoc.

3 Opowiadajcie wśród pogan chwałę Jego, * wśród wszystkich ludów Jego cuda.

 

II On jeden Bóg wielki, prawdziwy.

4 Bo wielki jest Pan i wielce chwały godzien, * Jego bać się trzeba ponad wszelkie bóstwa.

5 Albowiem wszystkie bogi pogan to bałwany, * a Pan nasz uczynił niebiosa.

6 Majestat i chwała przed Jego obliczem, * moc i wspaniałość są w Jego świątyni.

 

III Pan jest królem wszystkich narodów.

7 Oddajcie Panu, o plemiona ludów, * oddajcie Panu cześć i chwałę.

8 Oddajcie Panu chwałę dla Jego imienia, * nieście ofiary i wchodźcie do Jego przedsionków.

9 Kłaniajcie się Panu w odzieniu świętym; * drżyjcie przed Nim, wszystkie ziemie.

10 Głoście wśród pogan, iż Pan jest Królem; On ziemi okrąg utwierdził niewzruszenie, * On też ludami rządzić będzie sprawiedliwie.

 

IV Rządzić będzie światem sprawiedliwie.

11 Niechaj cieszą się niebiosa i raduje ziemia, * niech zaszumi morze i jego głębiny;

12 Niech się weselą pola i wszystko, co jest na nich, * niech zadrżą radośnie wszystkie drzewa leśne

13 Przed obliczem Pana, który przychodzi, * przychodzi, aby sądzić ziemię.

On rządzić będzie światem sprawiedliwie * i narodami wedle prawdy Swojej.

 

Psalm 96 (97) Dominus regnavit, exultet terra

Król i Sędzia nadchodzi w chwale.

 

I Majestat Boga Sędziego.

1 Pan jest Królem, niechaj raduje się ziemia, * niech się weselą wyspy mnogie!

2 Obłoki ciemne wokoło Niego; * sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu.

3 Ogień idzie przed Jego obliczem * i pożera wkoło nieprzyjaciół Jego.

4 Błyskawice Jego oświecają okrąg; * widzi to ziemia ze drżeniem.

5 Góry topnieją jako wosk przed Panem, * przed Panem wszystkiej ziemi.

6 Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, * wszystkie narody widzą Jego chwałę.

 

II Pogrom czcicieli bałwanów.

7 Oto zawstydzeni są wszyscy czciciele bałwanów, * którzy się chlubią w swoich bożyszczach.

Padają przed Nim wszyscy fałszywi bogowie, * 8 a słysząc o tym weseli się Syjon.

Radują się także inne miasta judzkie * sprawiedliwością sądów Twoich, Panie.

9 Albowiem Ty, Panie, jesteś najwyższy na świecie, * nieskończenie wyższy ponad wszelkie bóstwa.

 

III Wybawienie sprawiedliwych.

10 Pan miłuje tych, co nienawidzą złego, * czuwa nad życiem sług Swoich, wyrywa ich z ręki bezbożnych.

11 Światło przyświeca sprawiedliwemu, * w sercach uczciwych gości radość.

12 Weselcie się, sprawiedliwi, w Panu * i wysławiajcie święte Jego imię.

 

Psalm 97 (98) Cantate Dominum canticum

Hołd Królowi i Zbawcy świata.

 

I Niech Zbawcę świata wielbi Izrael.

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * gdyż dokonał cudów!

Zwycięstwo odniosła prawica Jego * i święte Jego ramię.

2 Objawił Pan zbawienie Swoje, * wobec narodów okazał Swoją sprawiedliwość.

3 Wspomniał na Swoją łaskawość i obietnice * dane domowi Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego.

 

II Niech Mu śpiewają wszystkie narody.

4 Wykrzykujcie Panu, wszystkie ziemie, * cieszcie się, radujcie i grajcie.

5 Przygrywajcie Panu na cytrze, * na cytrze przy śpiewach pieśni,

6 Na trąbach i na głośnych rogach — * wesoło grajcie przed Królem Panem.

 

III Pana niech sławi wszelkie stworzenie.

7 Niech szumi morze i głębie jego, * niech zadrży ziemia i jej mieszkańcy;

8 Rzeki niech klaszczą w dłonie, * niech góry radują się wespół —

9 Przed obliczem Pana, który przychodzi, * przychodzi, aby sądzić ziemię.

On rządzić będzie światem sprawiedliwie * i narodami według Swej prawości.

 

Psalm 98 (99) Dominus regnavit, irascentur populi

Pan Królem trzykroć świętym.

 

I Król wielki i święty.

1 Pan jest Królem, oto drżą narody! * siedzi na Cherubach, już dygoce ziemia.

2 Wielki jest Pan na Syjonie * i wyniesion ponad wszystkie ludy.

3 Niechaj sławią imię Twoje wielkie i wspaniałe, * gdyż ono jest święte.

 

II Król sprawiedliwy i święty.

4 Oto Królem jest Potężny, * co miłuje sprawiedliwość.

Tyś bowiem ustanowił normy uczciwości, * Tyś nadał Jakubowi prawa sprawiedliwe.

5 Wysławiajcie Pana i Boga naszego, oddajcie Mu pokłon u podnóżka stóp Jego, * on bowiem jest święty.

 

III Pan litościwy i święty.

6 Mojżesz i Aaron byli pośród Jego kapłanów * i Samuel między czcicielami Jego imienia.

Ci wołali do Pana, On ich wysłuchiwał, * 7 przemawiał do nich w słupie obłoku.

Bo też chowali Jego ustawy * i przykazania, które im nadał.

8 Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał, * byłeś, o Boże, dla nich litościwy, aleś też karał ich występki.

9 Wysławiajcie Pana i Boga naszego, oddajcie Mu pokłon na świętej górze Jego, * albowiem Pan Bóg nasz jest święty.

 

Psalm 109 (110) Dixit Dominus domino meo

Chrystus Król i Kapłan.

 

I Królewska godność i moc Chrystusa.

1 Odwieczny dekret Boga do Ciebie, mój Panie: * „Usiądź po prawicy Mojej;

Ja zaś położę nieprzyjaciół Twoich * jako podnóżek pod Twoje stopy.”

2 Moc Twego berła rozpostrze Bóg z Syjonu: * „Panuj w pośrodku wrogów Twoich.

3 Przy Tobie władza w dzień Twojego wzejścia * w blaskach świętości;

Jak rosę przed wschodem jutrzenki * zrodziłem Ciebie od wieków.”

 

II Kapłaństwo na wzór Mechizedecha.

4 Bóg Ci też przysiągł i nie cofnie tego: „Ty jesteś Kapłan na wieki * według obrządku Melchizedecha.”

 

III Chwalebne zwycięstwo mocą Boga.

5 Bóg po prawicy Twej z Swą potęgą: * pogromi królów w dzień gniewu Swego;

6 Skarze narody, zasieje pola trupami, * po ziemi całej zetrze harde głowy.

7 Ty zaś z potoka w drodze pić będziesz, * dlatego głowę podniesiesz w chwale.

 

Psalm 112 (113) Laudate, pueri, Dominum

Hołd Najwyższemu pełnemu dobroci.

 

I Chwalcie wszyscy imię Pana.

1 Chwalcie, o słudzy Boży, * chwalcie imię Pańskie.

2 Niech będzie imię Pańskie błogosławione * teraz i po wszystkie wieki.

3 Od wschodu słońca do zachodu * imię Pańskie godne uwielbienia.

 

II Najwyższy ku nam się zniża.

4 Pan bowiem wyższy nad wszystkie narody, * ponad niebiosa sięga Jego chwała.

5 Któż równy Panu, Bogu naszemu, * który zasiada na wysokościach,

6 A oczy Swoje zniża łaskawie * na wszystko w niebie i na ziemi!

 

III Z prochu dźwiga, w smutku cieszy.

7 On z prochu dźwiga ubogiego * i z błota podnosi nędzarza,

8 By go posadzić z książętami, * z książętami Swojego ludu.

9 On sprawia, że niepłodna w domu * zostaje matką ucieszoną dziećmi.

 

Psalm 144 (145) Exaltabo te Deus meus Rex

O Bożej wielkości i dobroci.

 

1 Uwielbiać Cię pragnę, o Boże mój, Królu, * i błogosławić Twe imię na wieki, bez końca.

2 Codziennie wysławiać Cię będę * i chwalić Twe imię na wieki, bez końca.

 

I Niezgłębiona wielkość Boga.

3 Wielki jest Pan i wszelkiej chwały godzien, * a wielkość Jego niezgłębiona.

4 Pokolenia pokoleniom czyny Twoje głoszą, * dzieła Twej mocy opowiadają.

5 O świetnej chwale Twego majestatu mówią * i oznajmiają Twe cuda.

6 Potęgę strasznych dzieł Twoich sławią * i Twoją wielkość opiewają.

7 Nad ogromem dobroci Twojej się unoszą, * z sprawiedliwości Twojej się radują.

 

II Boska dobroć i Jego chwała królewska.

8 Łaskawy i miłosierny jest Pan nasz, * nieskory do gniewu i pełen litości.

9 Dobry jest Pan dla wszystkich, * łaskawość Jego ogarnia wszystkie stworzenia.

10 Niechaj Cię chwalą, Panie, wszystkie dzieła Twoje * i Twoi wybrani niech Ci błogosławią.

11 Niech głoszą chwałę Twojego królestwa * i Twoją wszechmoc opiewają,

12 Aby dać poznać wszystkim ludziom Twą potęgę, * blask i wspaniałość Twojego królestwa.

13 Twe królowanie trwa przez wszystkie wieki, * Twa władza obejmuje wszystkie pokolenia.

 

III Wierność w obietnicach i troska o wszystkich.

Wierny jest Pan w obietnicach Swoich * i święty we wszystkich Swoich czynach.

14 Bóg podtrzymuje wszystkich upadających, * podnosi wszystkich zgnębionych.

15 Oczy wszystkich z ufnością patrzą na Ciebie: * Ty dajesz im pokarm we właściwej porze.

16 Otwierasz hojnie rękę Swoją * i wszystko, co żyje, nasycasz życzliwie.

 

IV Osobliwa piecza o Swoich czcicieli.

17 Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach Swoich, * i święty we wszystkich Swoich czynach.

18 Blisko jest Pan dla wszystkich, którzy Go wzywają: * którzy Go wzywają w szczerości.

19 Spełnia życzenia Swoich czcicieli, * słucha ich prośby i niesie im pomoc.

20 Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują, * a wszystkich bezbożnych wytraci.

21 Niech usta me głoszą chwałę Pańską; * stworzenie wszelkie niech wielbi imię Jego święte na wieki, bez końca.