PSALMY KRÓLEWSKIE
w przekładzie o. Stanisława Wójcika CSsR (numeracja wg Wulgaty)
Psalm 2 Quare fremuerunt gentes
Chrystus króluje mimo buntu świata.
I Prorocza wizja buntu.
1 Czemu to wrogo burzą się narody * i ludy knują zamysły daremne?
2 Powstają społem królowie ziemscy i książęta się zmawiają * przeciwko Panu i Jego Chrystusowi:
3 „Zerwijmy raz ich kajdany * i zrzućmy z siebie ich więzy!”
II Bóg wobec opornych.
4 Mieszkający w niebiosach się śmieje, * Pan sobie z nich szydzi.
5 Odzywa się naraz do nich w Swoim gniewie * i w zapalczywości Swej razi ich trwogą:
6 „Toż Jam ustanowił Króla Mego * na Syjonie, świętej górze Mojej!”
III Chrystus o Swoim ustanowieniu.
7 Ogłoszę wyrok Pana: † Pan rzekł do Mnie: „Synem Moim jesteś, * Jam Ciebie dziś zrodził.
8 Żądaj ode Mnie, a dam Ci w dziedzictwo narody * i krańce ziemi w Twoje posiadanie.
9 Berłem żelaznym rządzić będziesz nimi, * jako naczynie z gliny je skruszysz.”
IV Przestroga dla świata
10 Upamiętajcież się przeto, królowie, * rozumu nabierzcie wy, zwierzchnicy ziemi.
11 Służcie Panu w bojaźni, sławcie Go ochotnie, * ze drżeniem bądźcie Mu poddani,
12 Żeby się nie gniewał, bo zginiecie w drodze, * gdy z nagła gniew Jego zapłonie.
Błogosławieni wszyscy, * którzy do Niego się chronią.
Psalm 23 (24) Domini est terra, et plenitudo ejus
Wnijście Króla chwały na górę świętą.
I Kto godzien stanąć przed Panem?
1 Pańska jest ziemia i wszystko, co ją napełnia, * okrąg ziemi i wszyscy mieszkający na niej.
2 On bowiem nad morzami ją osadził * i nad wodami ją utwierdził.
3 Któż godzien wstąpić na górę Pańską, * kto stanie na świętym Jego miejscu?
4 Człowiek rąk niewinnych i czystego serca, † który nie lgnie do rzeczy marnych * i nie przysięga fałszywie bliźniemu.
5 Ten dostąpi błogosławieństwa od Pana * i nagrody od Boga, Zbawiciela swego.
6 Taki jest naród prawdziwie szukający Boga, * szukający oblicza Boga Jakubowego.
II Triumfalne wnijście Pana.
7 O bramy, podnieście wierzchy wasze † i podwyżcie się, wrota odwieczne, * niech wnijdzie Król chwały!
8 Któż jest ten Król chwały? * Pan silny i możny, Pan potężny w walce.
9 O bramy, podnieście wierzchy wasze † i podwyżcie się, wrota odwieczne, * niech wnijdzie Król chwały!
10 Któż jest ten Król chwały? * Pan Bóg zastępów, ten ci jest Król chwały!
Psalm 28 (29) Afferte Domino filii Dei
Majestat Boski w burzy i grzmocie.
Sławcie Go, Anieli Boży.
1 Oddajcie Panu wy, Synowie Boży, * oddajcie Panu cześć i chwałę.
2 Oddajcie Panu chwałę godną Jego mocy, * wielbijcie Pana w odzieniu świętym.
I Burza się zrywa nad morzem.
3 Oto głos Pański rozległ się nad morzem! † Bóg majestatu tam zagrzmiał! * Pan się odezwał ponad wód ogromem.
4 Głos Pański — o jak on potężny! * głos Pański — jaka w nim wspaniałość!
II Uderza o góry Libanu.
5 Oto głos Pański tam już cedry łamie; * nawet Libańskie cedry Pan druzgoce!
6 Góry Libanu On wprawia w podskoki jak cielce, * a Hermon skacze niby młody bawół.
III Szaleje i ginie w pustyni.
7 Głos Pański wkoło ogniem siecze, † 8 głos Pański znów pustynią wstrząsa: * Oto przed Panem drży pustynia Kades.
9 Głos Tański dęby z korzeniem wyrywa i gąszcze borów odsłania, * a w jego świątyni rozbrzmiewa: „Cześć Tobie!”
Pan nad burzą i powodzią.
10 A Pan zasiada nad burzy powodzią; * Pan siedzieć będzie jako Król na wieki.
11 Ten Pan ludowi Swemu potęgi użyczy, * Pan błogosławić będzie Swój naród pokojem.
Psalm 44 (45) Eructavit cor meum verbum bonum
Na zaślubiny Chrystusa z Kościołem.
Wstęp: Poświęcenie pieśni Królowi.
2 Płynie z serca mego pieśń wzniosła: * pienie moje poświęcam Królowi.
Język mój natchniony niby pióro pisarza, * biegle piszącego.
A. PIEŚŃ O CHRYSTUSIE – OBLUBIEŃCU.
I Chrystus idący w bój dla prawdy.
3 O najpiękniejszy pośród synów ludzkich! † wdzięk jest rozlany na wargach Twoich, * przeto iż ubłogosławił Cię Bóg na wieki.
4 Przypasz miecz do biódr Swoich, o Potężny: * dostojność i chwałę Twoją.
5 Wystąp zwycięsko dla prawdy i sprawiedliwości, * a Twoja prawica niech dokaże cudów.
6 Strzały Twe ostre, narody Ci się poddają; * odwagę tracą wrogowie Twoi, Królu.
II Chrystusa królestwo i dwór dostojny.
7 Tron Twój o Boże, trwać będzie na wieki, * berło Twej władzy berłem sprawiedliwym.
8 Miłujesz sprawiedliwość, a brzydzisz się nieprawością, † Przeto pomazał Cię Pan Bóg Twój olejkiem wesela * obficiej niżeli towarzyszy Twoich.
9 Mirą, aloesem, kasją wonieją Twe szaty; * z pałaców zdobnych w kość słoniową radują Cię harfy.
10 Córy królewskie są w orszaku Twoim; * po Twej prawicy stoi Królowa w klejnotach z przedniego złota.
B. PIEŚŃ O KOŚCIELE – OBLUBIENICY.
I Zachęta do pójścia za Oblubieńcem.
11 Słuchaj, córko, a patrz i nakłaniaj ucho, * zapomnij o swym narodzie i o domu ojca.
12 Rozmiłował się Król w piękności twojej; * On Panem, Bogiem twoim; Jemu serce oddaj.
13 Obywatele Tyru przyjdą do ciebie z darami, * o łaskę twoją zabiegać będą najcelniejsi z ludu.
II Piękność Królowej — wspaniały jej orszak.
14 Przepychem lśniąca wchodzi ta córa królewska; * jej szata złotem przetykana.
15 W sukni wzorzystej prowadzą ją do Króla, * za nią dziewice, jej towarzyszki, wiodą do Niego.
16 Wiodą je z radością i głośnym weselem; * już wchodzą na pałac królewski.
Zakończenie: Królewskie potomstwo i chwała.
17 W miejsce przodków Twoich wnet przyjdą synowie; * ustanowisz ich książętami ponad wszystką ziemią,.
18 Ja też opowiadać będę imię Twoje, Królu, * z pokolenia w pokolenie.
Przeto narody będą Cię wysławiać * po wszystkie wieki wieków.
Psalm 45 (46) Deus noster refugium et virtus
Bóg z nami, kto przeciw nam?
I Nie lękamy się niczego.
2 Bóg naszą ucieczką i mocą, * wspomożycielem w uciskach okazał się dzielnym.
3 Przeto się nie lękamy, choćby zachwiała się ziemia, * a góry zapadły w głąb morza.
4 Niech szumią i pienią się jego wody, * niech góry się trzęsą od fal wzburzonych!
Pan zastępów jest z nami, * Bóg Jakubowy naszym obrońcą!
II Bóg z nami przebywa.
5 Niby rozkosznych wód strumieniem uwesela się miasto Boże * świętym przybytkiem Najwyższego.
6 Bóg w nim zamieszkał, ono się nie wzruszy, * Pan niesie mu pomoc natychmiast w potrzebie.
7 Wzburzyły się ludy, zadrżały królestwa: * wtem zagrzmiał głos Jego i struchlała ziemia.
8 Pan zastępów jest z nami, * Bóg Jakubowy naszym obrońcą!
III On wrogów uskramia.
9 Pójdźcie i zobaczcie dzieła Pańskie, * jakie to cuda czyni On na ziemi:
10 Uśmierza wojny aż po krańce świata, * kruszy łuki, łamie włócznie, tarcze ogniem pali.
11 „Uspokójcie się, a uznajcie, iż jestem Bogiem! * rządzę narodami, panuję nad światem”.
12 Pan zastępów jest z nami, * Bóg Jakubowy naszym obrońcą!
Psalm 46 (47) Omnes gentes, plaudite manibus
Cześć Bogu, Królowi wszechświata.
I Bóg potężny Izraela.
2 Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, * wykrzykujcie Bogu głosem radosnym!
3 Bo Pan najwyższy i straszliwy, * On król potężny wszystkiej ziemi.
4 On poddał ludy pod władzę naszą, * narody całe pod nasze stopy.
5 On sam wyznaczył nam dziedzictwo nasze: * kraj piękny Jakuba, którego miłuje.
II Król zwycięski wszystkich ludów.
6 Bóg idzie w chwale wśród radosnych pieni * i Pan wstępuje przy odgłosach trąby.
7 Śpiewajcie Bogu, śpiewajcie, * śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
8 Gdyż Bóg jest Królem wszechświata: * śpiewajcie pieśni pochwalne!
9 Pan ludy wszystkie wziął w Swoje władanie, * Bóg na przeświętym zasiada już tronie.
10 Oto książęta narodów się jednoczą * wraz z ludem Boga Abrahama;
Mocarze ziemscy podlegają Bogu: * On jeden wywyższony wielce.
Psalm 47 (48) Magnus Dominus et laudabilis nimis
Cudowna obrona miasta Bożego.
I Pan się wsławił na Syjonie.
2 Wielki jest Pan i nader chwały godzien * w Boskim grodzie Swoim.
3 Święta góra Jego, wspaniałe to wzgórze * jest ziemi całej radością.
Góra Syjon, ów północny kraniec, * wielkiego Króla stolicą.
4 Tam w jego basztach Bóg dał się poznać * jako potężna obrona.
II Wrogowie jak burzą zmieceni.
5 Gdyż oto królowie tu się jednoczyli * i naprzeciwko ustawiali szyki.
6 Lecz ledwie spojrzawszy, jakby osłupieli * i wielce strwożeni naraz uciekali.
7 Popłoch tam wielki między nimi powstał, * w boleściach się wili jak matka rodząca.
8 Jakby gwałtowny huragan od wschodu * pokruszył statki mocarne.
9 O czym nas tedy zapewniano, tośmy widzieli * tu w mieście Pana zastępów,
Tutaj w mieście Bożym nowy dowód mamy, * że Bóg je ochrania na wieki!
III Podzięka Bożej dobroci.
10 Dzisiaj Twą dobroć, Boże, wysławiamy * wpośród świątyni Twojej.
11 Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja * sięga hen po krańce ziemi.
Sprawiedliwości pełna jest Twoja prawica: * 12 niech się raduje góra Syjonu.
Niech się weselą inne miasta judzkie * ze sprawiedliwych rządów Twoich, Panie.
IV Nietknięte mury dowodem cudu.
13 Obejrzyjcie Syjon, obchodźcie go wkoło, * policzcie jego nietknięte wieżyce;
14 Uwagę zwróćcie na warowne mury, * wglądnijcie w jego pałace,
Byście wobec pokoleń przyszłych świadczyć mogli, * 15 że Bóg jest potężny!
On Bogiem naszym przez wszystkie wieki: * On nas prowadzić będzie.
Psalm 67 (68) Exurgat Deus, et dissipentur inimici ejus
Pochód zwycięski Boga Izraela od Synaju na świętą górę Syjon.
I Gdy pochód z Arką wyrusza.
2 Powstaje Bóg: pierzchają wrogowie Jego, * uciekają przed Nim ci, którzy Go nienawidzą.
3 Jako się rozwiewa dym, znikają oni, * jak wosk topnieje przy ogniu, tak giną grzesznicy od oblicza Boga.
4 A sprawiedliwi weselą się i cieszą przed Bogiem, * i opływają w radościach.
II Ojcowska dobroć Boga ciągnącego przez puszcze.
5 Śpiewajcie Bogu, sławcie imię Jego; * gotujcie drogę Temu, co ciągnie przez puszczę,
A który ma imię „Żyjący wiecznie”; * radujcie się przed Nim.
6 Ojcem sierót i wdów obrońcą * jest Bóg w świątnicy Swojej.
7 Ten Bóg wygnańców do domu sprowadza, † On uwięzionych wolnością obdarza, * a buntowników w pustyni zostawił.
III Cuda Boże w czasie podróży.
8 Boże, gdyś ruszał w drogę wobec ludu Swego, * kiedyś w pochodzie przez pustynię zdążał,
9 Ziemia się trzęsła, niebiosa topniały przed Bogiem * i Synaj zadrżał przed Panem, Bogiem Izraela.
10 Deszcz obfitości spuszczałeś, Boże, na Swoje dziedzictwo, * gdy lud omdlewał, Ty go pokrzepiałeś!
11 I Twoja trzódka mieszkanie znalazła w tej ziemi, * którąś w dobroci Swej, Boże, tułaczom zgotował.
IV Zwycięstwo Izraela i jego wejście w ziemię obiecaną.
12 Pan wymówił słowo; * wnet zwiastunek mnogi zastęp radośnie ogłasza:
13 „Króle z wojskami pierzchają rozbici, * a mieszkańcy domu dzielą po nich łupy.
14 Gdyście wśród zagród owiec spoczywali, † to jakby skrzydła gołębicy lśniły od srebra * albo jej pióra mieniły się złotem;
15 A gdy Wszechmocny pogańskich królów tam gromił, * to jakby na Selmonie sypało śniegiem!”
V Minąwszy Bazan — Bóg z Arką dąży na Syjon.
16 Górą wyniosłą jest góra Bazan, * górą potężną jest góra Bazan:
17 Góry potężne, czemu zazdrośnie patrzycie † ku górze, którą Bóg Sobie obrał za mieszkanie, * na której owszem Pan zamieszka wiecznie?
18 Rydwanów Bożych tysiące, tysiące nieprzeliczone: * Pan od Synaju zdąża ku świątyni.
19 Wstąpiłeś na górę, wiodłeś z Sobą jeńców, † otrzymałeś w darze ludzi, * nawet takich, co nie chcą mieszkać u Pana Boga.
VI Cześć Bogu Zbawcy, który pokruszy Swe wrogi.
20 Błogosławiony niech będzie Pan po wszystkie dni: * On troska się o nas, Bóg, nasz Zbawiciel.
21 Bóg nasz jest Bogiem zbawienia; * Pan Bóg tylko daje uniknąć śmierci.
22 Zaprawdę, potłucze On głowy Swoich nieprzyjaciół, * kudłate czaszki brodzących w występkach.
23 Pan powiedział: „Dostanę grzeszników z Bazanu, * nawet ich z morskich odmętów dobędę!
24 By stopa twoja, ludu, brodziła we krwi, * by język psów twoich dostał swój kawałek z wrogów”.
VII Opis procesji wchodzącej z Arką na Syjon.
25 Oto widać Twój orszak, Boże; * orszak Boga, Króla mego, wstępujący do świątyni:
26 Na czele idą śpiewacy, na końcu harfiarze, * w środku dziewice uderzają w bębny.
27 „W świątecznym pochodzie błogosławcie Bogu, * chwalcie Pana, potomkowie Izraela!”
28 Jest tam Beniamin najmłodszy na przedzie, † książęta Judy ze swymi hufcami; * książęta Zabulon, książęta Neftali.
VIII Boże, dokończ Swego dzieła, podbij świat cały.
29 Użyj, Boże, wszechmocy Swojej; * wszechmocy Swej, o Boże, który działasz dla nas.
30 Wobec świątyni Twojej w Jeruzalem * niechaj królowie dary Ci składają.
31 Zgrom tego zwierza dzikiego w trzcinie * i stado byków z cielcami ludów:
Niechaj się korzą przed Tobą z sztabami srebra; * rozprosz narody wciąż skore do wojny.
32 Niechaj magnaci z Egiptu przyjdą, * niech Etiopia wyciąga swe ręce do Boga.
IX Królestwa ziemskie, otoczcie chwałą Boga Zwycięzcę!
33 Królestwa ziemskie, śpiewajcie Bogu, † przy dźwiękach lutni śpiewajcie Panu, * 34 który wstępuje w niebiosa, w nieba odwieczne!
Oto przemawia Swym głosem, głosem potężnym: * 35 „Uznajcie władzę najwyższą Boga!”
Wielmożność Jego znana w Izraelu, * a moc w obłokach jaśnieje.
36 Straszny jest Bóg z świątyni Swojej, Bóg Izraela; * On to potęgę daje i siłę Swemu ludowi. † Bądź pochwalon, Boże!
Psalm 71 (72) Deus! Judicium tuum Regi da
Błogosławione królestwo Chrystusa.
I Od Boga początek Jego władzy.
1 O Boże, przekaż Swą władzę Królowi * i sądy Swoje temuż potomkowi Króla,
2 By rządził ludem Twoim sprawiedliwie * i maluczkimi Twymi według prawa.
3 Góry niech rodzą pokój ludowi, * a pagórki sprawiedliwość.
4 Bronić On będzie sprawy uciśnionych z ludu, * da pomoc synom ubogich, a gnębicieli poniży.
II Rządy Jego wieczne i sprawiedliwe.
5 Żyć będzie długo jak słońce * i jako księżyc, po wszystkie pokolenia.
6 Zstąpi jak deszcz na zwiędłą trawę, * jak krople rosy, co zwilżają ziemię.
7 Rozkwitnie za Jego dni sprawiedliwość * i pokój obfity aż do zaniku księżyca.
III Jego królestwo świat cały ogarnie.
8 Panować będzie od morza do morza * i od wielkiej Rzeki po krańce ziemi.
9 Upadną przed Nim wrogowie Jego, * przeciwnicy Jego proch lizać będą.
10 Królowie Tartesu i wysp odległych złożą Mu dary, * królowie Arabii i Saby przyjdą doń z haraczem.
11 Cześć Mu oddadzą wszyscy władcy ludów, * wszystkie narody służyć Mu będą.
IV Jego ojcowska piecza o maluczkich.
12 Gdyż On wyzwoli słabego, który wzywać będzie * i utrapionego, co nie ma wybawcy.
13 Ulituje się nad potrzebującym i biednym, * a bronić będzie życia ubogich.
14 Od krzywdy i gwałtu On ich uratuje, * krew ich będzie droga przed Jego oczyma.
15 I będzie żył; najczystszym złotem darzyć Go będą, * za Niego ciągle zanosić modły, Jemu zawsze błogosławić.
V Pomyślność rządów błogosławionych.
16 Obfitość zboża będzie na ziemi, † na szczytach gór zaszumią kłosy, jako szumi Liban; * zakwitną w grodach mieszkańcy jako ziele polne.
17 A imię Jego będzie wielbione przez wieki * i chwała Jego róść będzie, póki świeci słońce.
Błogosławione w Nim będą wszystkie plemiona ziemskie, * wszystkie narody uwielbiać Go będą.
Zakończenie drugiej księgi psalmów.
18 Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, * który sam jeden czyni cuda.
19 I błogosławione wzniosłe Jego imię na wieki; † chwałą Jego niech się napełni wszystka ziemia. * Amen, tak niech się stanie.
Psalm 92 (93) Dominus regnavit, decorem indutus est
Pan Królem świata.
I Tron Boży stoi od wieków.
1 Pan jest Królem, oblókł się w majestat, * Pan się przyoblókł i przepasał mocą.
Tak utwierdził okrąg ziemski, * iż się nie zachwieje.
2 Tron Twój stoi mocno z dawna; * Ty jesteś odwieczny!
II Żadne go moce nie wzruszą.
3 Podnoszą rzeki, o Panie, podnoszą rzeki szum swój, * podnoszą rzeki swe wzburzone fale.
4 Możniejszy od szumu wód mnogich, możniejszy od morskich nawałnic: * jest potężny Pan w niebiosach.
5 I słowa Twoje wiary najgodniejsze; * domowi Twemu, o Panie, cześć się należy po wszystkie czasy.
Psalm 94 (95) Venite exultemus Domino
Pójdźcie z radością wielbić Boga!
1 Pójdźcie, śpiewajmy ochotnie Panu, * wznośmy okrzyki Bogu, naszemu Zbawcy:
2 Śpieszmy przed Jego oblicze z pieśniami chwały, * pieniem radosnym Go powitajmy.
3 Albowiem Pan jest Bogiem potężnym * i Królem wielkim nad wszelkie bóstwa:
4 W Jego to ręku są głębie ziemi * i szczyty gór należą do Niego.
5 Jego jest morze, bo On je uczynił, * i ląd ukształtowały ręce Jego.
6 Pójdźcie, oddajmy hołd i upadnijmy ze czcią, * zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył,
7 Albowiem On jest Bogiem naszym, a myśmy ludem Jego pastwiska, * owcami z pod Jego pieczy.
Obyście dziś posłuchali Jego wołania: † 8 „Nie zatwardzajcie serc waszych jako w Meriba, * jak to w dniu owym na pustyni w Massa,
9 Gdzie Mnie kusili wasi ojcowie; * doświadczali Mnie, aczkolwiek widzieli Me cuda.
10 Czterdzieści lat budziło we Mnie wstręt to pokolenie; † widziałem, iż ten lud zuchwale błądzi sercem * i Moich dróg zrozumieć nie chce,
11 Przetom też zaprzysiągł w gniewie Swoim: * Nie wnijdą ci do Mego odpocznienia!”
Psalm 95 (96) Cantate Domino canticum novum
Oddajcie chwalę Królowi narodów.
I Chwalcie Pana, głoście Jego cuda.
1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * śpiewajcie Panu, wszystkie ziemie!
2 Śpiewajcie Panu, błogosławcie imię Jego, * dzień po dniu sławcie Jego zbawczą pomoc.
3 Opowiadajcie wśród pogan chwałę Jego, * wśród wszystkich ludów Jego cuda.
II On jeden Bóg wielki, prawdziwy.
4 Bo wielki jest Pan i wielce chwały godzien, * Jego bać się trzeba ponad wszelkie bóstwa.
5 Albowiem wszystkie bogi pogan to bałwany, * a Pan nasz uczynił niebiosa.
6 Majestat i chwała przed Jego obliczem, * moc i wspaniałość są w Jego świątyni.
III Pan jest królem wszystkich narodów.
7 Oddajcie Panu, o plemiona ludów, * oddajcie Panu cześć i chwałę.
8 Oddajcie Panu chwałę dla Jego imienia, * nieście ofiary i wchodźcie do Jego przedsionków.
9 Kłaniajcie się Panu w odzieniu świętym; * drżyjcie przed Nim, wszystkie ziemie.
10 Głoście wśród pogan, iż Pan jest Królem; † On ziemi okrąg utwierdził niewzruszenie, * On też ludami rządzić będzie sprawiedliwie.
IV Rządzić będzie światem sprawiedliwie.
11 Niechaj cieszą się niebiosa i raduje ziemia, * niech zaszumi morze i jego głębiny;
12 Niech się weselą pola i wszystko, co jest na nich, * niech zadrżą radośnie wszystkie drzewa leśne
13 Przed obliczem Pana, który przychodzi, * przychodzi, aby sądzić ziemię.
On rządzić będzie światem sprawiedliwie * i narodami wedle prawdy Swojej.
Psalm 96 (97) Dominus regnavit, exultet terra
Król i Sędzia nadchodzi w chwale.
I Majestat Boga Sędziego.
1 Pan jest Królem, niechaj raduje się ziemia, * niech się weselą wyspy mnogie!
2 Obłoki ciemne wokoło Niego; * sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu.
3 Ogień idzie przed Jego obliczem * i pożera wkoło nieprzyjaciół Jego.
4 Błyskawice Jego oświecają okrąg; * widzi to ziemia ze drżeniem.
5 Góry topnieją jako wosk przed Panem, * przed Panem wszystkiej ziemi.
6 Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, * wszystkie narody widzą Jego chwałę.
II Pogrom czcicieli bałwanów.
7 Oto zawstydzeni są wszyscy czciciele bałwanów, * którzy się chlubią w swoich bożyszczach.
Padają przed Nim wszyscy fałszywi bogowie, * 8 a słysząc o tym weseli się Syjon.
Radują się także inne miasta judzkie * sprawiedliwością sądów Twoich, Panie.
9 Albowiem Ty, Panie, jesteś najwyższy na świecie, * nieskończenie wyższy ponad wszelkie bóstwa.
III Wybawienie sprawiedliwych.
10 Pan miłuje tych, co nienawidzą złego, * czuwa nad życiem sług Swoich, wyrywa ich z ręki bezbożnych.
11 Światło przyświeca sprawiedliwemu, * w sercach uczciwych gości radość.
12 Weselcie się, sprawiedliwi, w Panu * i wysławiajcie święte Jego imię.
Psalm 97 (98) Cantate Dominum canticum
Hołd Królowi i Zbawcy świata.
I Niech Zbawcę świata wielbi Izrael.
1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, * gdyż dokonał cudów!
Zwycięstwo odniosła prawica Jego * i święte Jego ramię.
2 Objawił Pan zbawienie Swoje, * wobec narodów okazał Swoją sprawiedliwość.
3 Wspomniał na Swoją łaskawość i obietnice * dane domowi Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi * zbawienie Boga naszego.
II Niech Mu śpiewają wszystkie narody.
4 Wykrzykujcie Panu, wszystkie ziemie, * cieszcie się, radujcie i grajcie.
5 Przygrywajcie Panu na cytrze, * na cytrze przy śpiewach pieśni,
6 Na trąbach i na głośnych rogach — * wesoło grajcie przed Królem Panem.
III Pana niech sławi wszelkie stworzenie.
7 Niech szumi morze i głębie jego, * niech zadrży ziemia i jej mieszkańcy;
8 Rzeki niech klaszczą w dłonie, * niech góry radują się wespół —
9 Przed obliczem Pana, który przychodzi, * przychodzi, aby sądzić ziemię.
On rządzić będzie światem sprawiedliwie * i narodami według Swej prawości.
Psalm 98 (99) Dominus regnavit, irascentur populi
Pan Królem trzykroć świętym.
I Król wielki i święty.
1 Pan jest Królem, oto drżą narody! * siedzi na Cherubach, już dygoce ziemia.
2 Wielki jest Pan na Syjonie * i wyniesion ponad wszystkie ludy.
3 Niechaj sławią imię Twoje wielkie i wspaniałe, * gdyż ono jest święte.
II Król sprawiedliwy i święty.
4 Oto Królem jest Potężny, * co miłuje sprawiedliwość.
Tyś bowiem ustanowił normy uczciwości, * Tyś nadał Jakubowi prawa sprawiedliwe.
5 Wysławiajcie Pana i Boga naszego, † oddajcie Mu pokłon u podnóżka stóp Jego, * on bowiem jest święty.
III Pan litościwy i święty.
6 Mojżesz i Aaron byli pośród Jego kapłanów * i Samuel między czcicielami Jego imienia.
Ci wołali do Pana, On ich wysłuchiwał, * 7 przemawiał do nich w słupie obłoku.
Bo też chowali Jego ustawy * i przykazania, które im nadał.
8 Panie, Boże nasz, Tyś ich wysłuchiwał, * byłeś, o Boże, dla nich litościwy, aleś też karał ich występki.
9 Wysławiajcie Pana i Boga naszego, † oddajcie Mu pokłon na świętej górze Jego, * albowiem Pan Bóg nasz jest święty.
Psalm 109 (110) Dixit Dominus domino meo
Chrystus Król i Kapłan.
I Królewska godność i moc Chrystusa.
1 Odwieczny dekret Boga do Ciebie, mój Panie: * „Usiądź po prawicy Mojej;
Ja zaś położę nieprzyjaciół Twoich * jako podnóżek pod Twoje stopy.”
2 Moc Twego berła rozpostrze Bóg z Syjonu: * „Panuj w pośrodku wrogów Twoich.
3 Przy Tobie władza w dzień Twojego wzejścia * w blaskach świętości;
Jak rosę przed wschodem jutrzenki * zrodziłem Ciebie od wieków.”
II Kapłaństwo na wzór Mechizedecha.
4 Bóg Ci też przysiągł i nie cofnie tego: † „Ty jesteś Kapłan na wieki * według obrządku Melchizedecha.”
III Chwalebne zwycięstwo mocą Boga.
5 Bóg po prawicy Twej z Swą potęgą: * pogromi królów w dzień gniewu Swego;
6 Skarze narody, zasieje pola trupami, * po ziemi całej zetrze harde głowy.
7 Ty zaś z potoka w drodze pić będziesz, * dlatego głowę podniesiesz w chwale.
Psalm 112 (113) Laudate, pueri, Dominum
Hołd Najwyższemu pełnemu dobroci.
I Chwalcie wszyscy imię Pana.
1 Chwalcie, o słudzy Boży, * chwalcie imię Pańskie.
2 Niech będzie imię Pańskie błogosławione * teraz i po wszystkie wieki.
3 Od wschodu słońca do zachodu * imię Pańskie godne uwielbienia.
II Najwyższy ku nam się zniża.
4 Pan bowiem wyższy nad wszystkie narody, * ponad niebiosa sięga Jego chwała.
5 Któż równy Panu, Bogu naszemu, * który zasiada na wysokościach,
6 A oczy Swoje zniża łaskawie * na wszystko w niebie i na ziemi!
III Z prochu dźwiga, w smutku cieszy.
7 On z prochu dźwiga ubogiego * i z błota podnosi nędzarza,
8 By go posadzić z książętami, * z książętami Swojego ludu.
9 On sprawia, że niepłodna w domu * zostaje matką ucieszoną dziećmi.
Psalm 144 (145) Exaltabo te Deus meus Rex
O Bożej wielkości i dobroci.
1 Uwielbiać Cię pragnę, o Boże mój, Królu, * i błogosławić Twe imię na wieki, bez końca.
2 Codziennie wysławiać Cię będę * i chwalić Twe imię na wieki, bez końca.
I Niezgłębiona wielkość Boga.
3 Wielki jest Pan i wszelkiej chwały godzien, * a wielkość Jego niezgłębiona.
4 Pokolenia pokoleniom czyny Twoje głoszą, * dzieła Twej mocy opowiadają.
5 O świetnej chwale Twego majestatu mówią * i oznajmiają Twe cuda.
6 Potęgę strasznych dzieł Twoich sławią * i Twoją wielkość opiewają.
7 Nad ogromem dobroci Twojej się unoszą, * z sprawiedliwości Twojej się radują.
II Boska dobroć i Jego chwała królewska.
8 Łaskawy i miłosierny jest Pan nasz, * nieskory do gniewu i pełen litości.
9 Dobry jest Pan dla wszystkich, * łaskawość Jego ogarnia wszystkie stworzenia.
10 Niechaj Cię chwalą, Panie, wszystkie dzieła Twoje * i Twoi wybrani niech Ci błogosławią.
11 Niech głoszą chwałę Twojego królestwa * i Twoją wszechmoc opiewają,
12 Aby dać poznać wszystkim ludziom Twą potęgę, * blask i wspaniałość Twojego królestwa.
13 Twe królowanie trwa przez wszystkie wieki, * Twa władza obejmuje wszystkie pokolenia.
III Wierność w obietnicach i troska o wszystkich.
Wierny jest Pan w obietnicach Swoich * i święty we wszystkich Swoich czynach.
14 Bóg podtrzymuje wszystkich upadających, * podnosi wszystkich zgnębionych.
15 Oczy wszystkich z ufnością patrzą na Ciebie: * Ty dajesz im pokarm we właściwej porze.
16 Otwierasz hojnie rękę Swoją * i wszystko, co żyje, nasycasz życzliwie.
IV Osobliwa piecza o Swoich czcicieli.
17 Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach Swoich, * i święty we wszystkich Swoich czynach.
18 Blisko jest Pan dla wszystkich, którzy Go wzywają: * którzy Go wzywają w szczerości.
19 Spełnia życzenia Swoich czcicieli, * słucha ich prośby i niesie im pomoc.
20 Pan strzeże wszystkich, którzy Go miłują, * a wszystkich bezbożnych wytraci.
21 Niech usta me głoszą chwałę Pańską; * stworzenie wszelkie niech wielbi imię Jego święte na wieki, bez końca.